ایرانیا و حتی غیر ایرانیا رو آدمهای خیلی در مقابل حرف زور ساکتی یافتم.
اینکه تو شاخ بازی درنیاری جلوی هرکسی و گاهی شرایط رو بفهمی و درک کنی عصبانیت طرف مقابل یا ناراحتیش یا تربیتش یا فرهنگش و باهاش بسازی خیلی خوب هست.
من ممکنه جلوی همکارم که از یه فرهنگ تند و زن ستیز اومده
یا اون یکی همکارم که پدر و مادرش از هم جدا شدن
یا پلیسی که بلد نیست چطوری با کسی تا کنه ولی تمام تلاشش رو میکنه که خوب treat کنه ولی گاهی همه چی از دستش در میره
یا دوستی که همیشه تیکه میندازه ولی واقعنی منظوری نداره رو میتونم با همه شون کنار بیام
ولی نمیتونم و نمیخوام و نخواهم خواست با کسانی کنار بیام که گه خوری بیش تر از حد خودشون رو دارن.
گاهی میبینی رف میخواد تو رو خرد کنه و بهت کار بده
تو اون کار رو میگیری و اثرات اون رفتار مخرب تا اخر عمرت با تو میمونه
گاهی کسی میخواد کمکت کنه ولی کمکش باعث خرد شدنت میشه
گاهی میبینی دوستی با یکی منفعت اوره ولی تو خرد میشی یا تو رو خرد میکنه تا دوست شه
محمد همیشه اینها رو بهم میگفت
و اتفاقا محمد بیشتر از هرکسی که میشناسم اینها رو رعایت میکرد.
میخوایم دو روز زندگی کنیم قرار نیست بردگی اینو اونو کنیم.
شاشیدم به زندگی ای که توش تو بخوای سرت رو خم کنی جلوی demand های بی جای این و اون و یا جایی باشی که برات ارزش قائل نشن.
من هرکیو دیدم که تونسته خودشو بکشه بالا، سرش هم همیشه بالا بوده و الکی منت این و اون رو نکشیده.
اینکه ما کاری باشیم و تفاوت ها رو بپذیریم و مشکلات جامعه مقصد رو درک کنیم و خوبیاش رو هم درک کنیم و تفاوت ها رو بفهمیم و برای بالابردن کیفیت خودمون تلاش کنیم یه طرف و این خیلی هم خوب هست.
اینکه ما Submissive باشیم و هرکی هر بلا خواست سرمون بیاره
و همزمان هم از حقمون دفاع نکنیم هم اینکه تلاشی برای بالا بردن کیفیتمون نکنیم، خیلی آزاردهنده هست.
کل حرف من اینه.
باید سرتو بگیری بالا، خیلی تلاش کنی، همه رو دوست داشته باشی و حق و حقوقت رو بگیری.
تمام.
درباره این سایت