اوایللللللللللل که اومدم اینجا همیشه حسرت میخوردم که کاش منم مثل این وایت ها تربیت میشدم
بعدها حرص میخوردم که چرا اینها اینجورین (اغلب کوته فکرن، همیشه خسته ن، دنیاشون کوچیکه، تا نوک بینی رو میبینن)
الان خنده م میگیره :) یه جورایی توی فازی از کوته فکری هستن که تعجب اوره. خیلی این درجه از کوته فکری برای من عجیبه.
میبینی ترسوئن
محتاطن
بی هدفن
عصبی ن
کم صبرن
از بچگی به اینها یاد ندادن که چطوری معاشرت کنن. هم خونه ایام همیشه میگن که این جزوی از کالچر ماست (اونها یعنی) که از بچگی به ما یاد ندادن که چطوری باید small talk برقرار کنیم. میگن درسته که تو دقت کنی همه درباره هوا حرف میزنن ولی اون تنها گزینه ماست. به جز یه دونه از هم خونه ایام، میبینی بقیه زور میزنن مکالمه کنن ولی تهش گند میزنن.
مثلا یکیشون: خب امروز چه برنامه ای داری
من: کارای همیشگی. دانشگاه و این چیزها
اون: راستی اون فیلمی که رفتی دیدی اسمش چی بود؟
من: بلا بلا بلا
اون: خوب بود؟
من: آره
اون: درباره چی بود؟
اینجاست که دوست دارم بهش بگم google it
ولی خب نمیشه گفت
من مجددا: یه دختری که خودش رو باور نداره
اون
من
اون.
اون: کی میری بیرون؟
من" احتمالا یه ربع دیگه
اون: دقیقا کی؟!
اینجاست که میخوام بگم گه خوریش به تو نیومده.
ولی خب نمیشه گفت.
میدونی مثل ما نیستن
ما راحت دیسکاشن برقرار میکنیم در حد لالیگا
اینها نه
یه نوار کاست تکراری دارن که از سی سال قبل دارن استفاده ش میکنن
قبلنا هم گفتم
غذای تکراری
ساعت خواب تکراری
نه سفری نه چیزی
همه اماده خونه شوهر
عصبی
بی صبر
یه مدل تکراری
خیلی basic هستن.
من همینا رو قبلنا میدیدم و میگفتم اخه این چه وضعشه و اصلا چرا من باید اینجا میومدم؟
الان خنده م میگیره.
بابا اینا کین دیگه :)
دنیاشون کوچیکه.
ما ایرانیا یا حداقل یه عده دیگه و من
ماها خیلی جاه طلبیم
فانتزیامون مونده توی یه ازمایشگاه و قلدری کردن اونجا نیست
اینها نه
هیچ دریمی هیچ فانتزی ای ندارن
ته ته تهش میخوان بمونن همین ازمایشگاه ما و میز خوب رو (خوب که چه عرض کنم. داغون) بردارن برای خودشون و کامپیوتر استفاده کنن.
اینها هیچوقت فانتزی ماها نبوده و نیست.
اینه که میگم خنده م میگیره :)
درباره این سایت