یکی از دوستام که حدود 4 ساله که ازدواج کرده
رفته با شوهرش ایران برگشته
دقت کنین این دختر حتی خودش نتونست کانادا بیاد و دو بار فقط برای ویزای پیوست به همسر ریجکت شد!
اینها واقعیت های زندگیشن
به طرز وحشتناکی توی دوران دانشگاهیش توی دانشگاه ما ابروی ایرانیا رو برد.
یعنی یه کاری کرد که استادش قسم خورده دیگه ایرانی نگیره.
با اون وضع همیشه میگه چه قدر کارش درسته
خلاصه رفته
برگشته
مردم ایران توی بدبختین
برگشته میگه ازدواح سفید داری خب که چی!!
یعنی داشت حسودی میکرد به این ورژن مجرد توام با ازدواج سفید این دخترا پسرای ایرانی که خیلی وقتا میبینی یا مشکلی دارن یا بی پولن یا هرچی.
یعنی همینجوری با حالت تعجب و حیرت مونده بودم که تو دیگه کی هستی!
خیلی شانسی و با مفت خوری اومدی به واسطه شوهر اینجا
کار نمیکنی هیچ کاری نمیکنی
نشستی کس و تو باد میزنی بعد چشمت درمیاد توی ایران دو نفر با هم دوستن؟!
بچه ها فکر نکنین خارج اومدن برای این آدمها خوبه.
آدم وقتی غلط اضافی تر از دهنش میکنه خرد میشه توی سیستم
اینها دیگه هیچوقت نه دوست دارن کار کنن نه درس بخونن
دختره 34 سالشه.
اینقدر تحقیر شد توی دانشگاه و خیلیاشونو میبنیم که اینطوری میشن
که دیگه دوست نداره که درس بخونه یا حتی کار کنه.
فکر نکنین مثلا بزرگترین جاها و محیط ها بری همیشه برات خوبه. گاهی وقتا اثرات وحشتناکی میذاره.
خرد میشی. تحقیر میشی. و دیگه توبه میکنی که کار بزرگتر از حدت و ذهنت کنی.
عین آدم دهاتی و ساده و وضع مالی متوسط و درستکاری که میره با یه خونواده پولدار و متشخص و حرومزاده وصلت میکنه.
عاقبتش متنفر شدن از تشکیل خانواده دادنه چون هیچ جوره به هم نمیخورن.
یا عین کسی که وقتی دیپلمش رو میگیره از دبیرستان میکننش رئیس جمهور مملکت درجا. البته این مورد تو ایران اوکی هست ولی توی کشورایی که نظم بیشتر دارن معمولا منجر به بدبخت شدن اون ادم میشه.
یا مثلا تو منو با این هیکل ببری توی فشن شو و بهم لباس سایز ایرینا شایک بپوشونی و منو بگردونی جلوی همه.
بیشتر جنبه تحقیر داره تا نشون دادن و شو.
نابود میشم.
درباره این سایت