هم خونه ایای من،
کاملا قادر بودن همه وسایلشون رو بریزن توی دو تا چمدون و برن!
چون هم دولت بهشون کلی پول میده و میتونن برن باز نو بخرن
هم چیز خاصی نداشتن جز یه عالمه ات و اشغال
حالا پدر و مادرشون هم دو بار وسایلشون رو به خونه اشون جا به جا کرده بودن
باز هم پدر و مادرشون رو مجبور کردن که یه کامیون کرایه کنن که وسایلشون رو جا به جا کنن!
برام خیلی عجیبه.
احساس میکنم حالا یه پدر و مادر مفتیه افتاده اونجا و یه پول مفت دیگه هر کاری دوست دارن میکنن.
نه حس مسئولیتی،
نه حس قدردانی ای
نه حس خوبی
همش شاکی همش طلبکارن.
منو یاد بچه پولدارای ایران میندازن.
درباره این سایت