دو هزار و نوزده

حقیقتش توی 2019 سرم خیلی شلوغ بود و وقت سر خاروندن نبود.

توی 2018 هم همینطور

ولی 2019 من یه مهاجرت مجدد از تقریبا شرق کانادا به غربی ترین قسمتش انجام دادم.

و خیلی هم سفر رفتم.

و خیلی تجربه خوبی بود.

ولی یه چیزی که سعی کردم توی 2019 باهاش مقابله کنم، یعنی توی خودم درستش کردم،

این حس وابستگی به بقیه (روحی و روانی) و منت کشی و اینها بود.

یا مثلا همیشه فکر میکردم بدون کمک و راهنمایی اشخاص خاصی غیرممکنه از ام ای تی پذیرش بگیرم. که اتفاق بدون کمک بقیه هم اتفاق افتاد.

کلا گاهی ادم به چیزها خنده ش میگیره.

من همیشه خنده م میگیره به بعضی ادمهایی که دوسشون داشتم (چه جنسی چه برای رفاقت).

توی 2019 تونستم خیلی پیشرفت کنم.

خودم رو بیشتر باور کردم.